Uitspraak 23-003 Regeling persoonsgebonden was
Een grote instelling voor ouderenzorg wil een nieuwe regeling gaan invoeren voor de persoonsgebonden was van de bewoners. Er zijn op dat moment drie verschillende regelingen in van toepassing die de zorginstelling wil gaan uniformeren. Ook zal de nieuwe regeling ervoor moeten zorgen dat de instelling niet langer een forse kostenpost heeft aan het wasgoed van bewoners nu daar geen (zorg)financiering meer voor verkregen wordt. De mogelijkheid van kleding wassen op locatie in een eigen linnenkamer zal komen te vervallen; men kan voortaan kiezen uit het laten doen van de was door een externe professionele partij of het zelf regelen met naasten. De tarieven voor het uitbesteden zullen fors omhoog gaan. De CCR heeft hiermee niet ingestemd en de zorginstelling vraagt de LCvV om vervangende toestemming. De CCR stelt bovendien niet bevoegd te zijn; de instemming had volgens hem aan de cliëntenraden van de betreffende woonzorglocaties gevraagd hmoeten worden en niet aan de CCR.
De LCvV oordeelt dat uit de medezeggenschapsregeling van de instelling volgt dat het instemmingsverzoek wel juist geadresseerd is aan de CCR en niet aan afzonderlijke lokale raden hoeft te worden gericht. De commissie vindt het niet onredelijk dat de CCR geen instemming heeft gegeven, de kosten gaan inderdaad aanzienlijk stijgen en voor bepaalde cliënten zal het helpen bij de was als dagbestedingsmogelijkheid komen te vervallen. De commissie constateert dat de CCR wel veel begrip heeft voor de noodzaak van veranderingen en een prijsstijging maar dat er nog geen volledige uitwisseling van informatie heeft plaatsgevonden. Dat er een zwaarwegende belang voor de zorginstelling is op grond waarvan aan de bezwaren van de CCR voorbij gegaan kan worden is op moment van beoordelen nog niet overtuigend gebleken. Het verzoek om vervangende toestemming wordt daarom afgewezen.
Een grote instelling voor ouderenzorg wil een nieuwe regeling gaan invoeren voor de persoonsgebonden was van de bewoners. Er zijn op dat moment drie verschillende regelingen in van toepassing die de zorginstelling wil gaan uniformeren. Ook zal de nieuwe regeling ervoor moeten zorgen dat de instelling niet langer een forse kostenpost heeft aan het wasgoed van bewoners nu daar geen (zorg)financiering meer voor verkregen wordt. De mogelijkheid van kleding wassen op locatie in een eigen linnenkamer zal komen te vervallen; men kan voortaan kiezen uit het laten doen van de was door een externe professionele partij of het zelf regelen met naasten. De tarieven voor het uitbesteden zullen fors omhoog gaan. De CCR heeft hiermee niet ingestemd en de zorginstelling vraagt de LCvV om vervangende toestemming. De CCR stelt bovendien niet bevoegd te zijn; de instemming had volgens hem aan de cliëntenraden van de betreffende woonzorglocaties gevraagd hmoeten worden en niet aan de CCR.
De LCvV oordeelt dat uit de medezeggenschapsregeling van de instelling volgt dat het instemmingsverzoek wel juist geadresseerd is aan de CCR en niet aan afzonderlijke lokale raden hoeft te worden gericht. De commissie vindt het niet onredelijk dat de CCR geen instemming heeft gegeven, de kosten gaan inderdaad aanzienlijk stijgen en voor bepaalde cliënten zal het helpen bij de was als dagbestedingsmogelijkheid komen te vervallen. De commissie constateert dat de CCR wel veel begrip heeft voor de noodzaak van veranderingen en een prijsstijging maar dat er nog geen volledige uitwisseling van informatie heeft plaatsgevonden. Dat er een zwaarwegende belang voor de zorginstelling is op grond waarvan aan de bezwaren van de CCR voorbij gegaan kan worden is op moment van beoordelen nog niet overtuigend gebleken. Het verzoek om vervangende toestemming wordt daarom afgewezen.
| Aanmaakdatum: | 17-02-2023 |
Gerelateerde documenten
De zorgaanbieder heeft een verhuiskostenregeling vastgesteld die van toepassing is op bewoners van een appartementencomplex die willen verhuizen naar een nieuw woonzorgcentrum. Het betreft bewoners die voorheen in het verzorgingshuis woonden waarvoor het nieuwe woonzorgcentrum in de plaats is gekomen. Het sociaal plan is op hen niet van toepassing ..
Verzoek tot ontbinding van een raad wordt afgewezen (vervolg op uitspraak 24-004). Tevens oordeelt de LCvV dat de zorginstelling niet rechtmatig jegens de raad heeft gehandeld door ondanks dat er geen instemming gegeven is en de nietigheid tijdig is ingeroepen, een tariefverhoging toch in te voeren.
Deze uitspraak heeft betrekking op een forensisch psychiatrische kliniek. De directeur wil verbieden dat cliënten eigen computers en mobiele telefoons met meer dan een belfunctie in hun bezit hebben. De cliëntenraad is het niet eens met dit plan en brengt daarover een negatief advies uit. De directeur verzoekt de ..
Een zorgaanbieder wil als eerste ziekenhuis in Nederland volledig rookvrij zijn. Dat wil zeggen dat er in de gebouwen en op het terrein van het ziekenhuis door niemand meer gerookt mag worden. Dit past in een grootschalig gezondheid bevorderend project waar diverse organisaties in deze regio aan deelnemen. De ..