Uitspraak 07-003 Enquêterecht / Model Zorg- en dienstverleningsovereenkomst
Deze uitspraak heeft betrekking op drie besluiten van een zorgaanbieder. Deze besluiten zijn volgens de centrale cliëntenraad nietig omdat de zorgaanbieder de besluiten heeft genomen ondanks een negatief verzwaard advies van de centrale cliëntenraad en zonder de besluiten te laten toetsen door de commissie van vertrouwenslieden.
Het eerste besluit betreft de statutaire regeling van het enquêterecht. De LCvV komt tot de conclusie dat besluiten over deze regeling niet onder het verzwaard adviesrecht van de centrale cliëntenraad vallen. Dat de centrale cliëntenraad de nietigheid van dit besluit heeft ingeroepen, heeft daarom geen effect.
Het tweede besluit betreft de model zorg- en dienstverleningsovereenkomst. De zorgaanbieder heeft besloten deze overeenkomst in gebruik te nemen ondanks dat de adviesprocedure bij de centrale cliëntenraad nog niet was afgerond. De centrale cliëntenraad heeft daarom de nietigheid ingeroepen van dit besluit. De LCvV oordeelt dat het besluit onder het verzwaard adviesrecht van de centrale cliëntenraad valt. In de bijzondere omstandigheden van dit geval vindt de LCvV echter dat de centrale cliëntenraad in strijd handelt met de redelijkheid en billijkheid door hier een beroep op te doen. De LCvV hecht hierbij met name belang aan het feit dat de centrale cliëntenraad intensief bij de besluitvorming is betrokken en geen inhoudelijke bezwaren tegen de model zorg- en dienstverleningsovereenkomst naar voren heeft gebracht.
Het derde besluit betreft het in gebruik nemen van een formulier waarop wordt vastgelegd welke doelen de zorgaanbieder en de cliënt zich stellen bij de behandeling. De LCvV oordeelt dat dit besluit niet onder het verzwaard adviesrecht van de centrale cliëntenraad valt en dat de raad daarom ten onrechte een beroep op de nietigheid heeft gedaan.
Deze uitspraak heeft betrekking op drie besluiten van een zorgaanbieder. Deze besluiten zijn volgens de centrale cliëntenraad nietig omdat de zorgaanbieder de besluiten heeft genomen ondanks een negatief verzwaard advies van de centrale cliëntenraad en zonder de besluiten te laten toetsen door de commissie van vertrouwenslieden.
Het eerste besluit betreft de statutaire regeling van het enquêterecht. De LCvV komt tot de conclusie dat besluiten over deze regeling niet onder het verzwaard adviesrecht van de centrale cliëntenraad vallen. Dat de centrale cliëntenraad de nietigheid van dit besluit heeft ingeroepen, heeft daarom geen effect.
Het tweede besluit betreft de model zorg- en dienstverleningsovereenkomst. De zorgaanbieder heeft besloten deze overeenkomst in gebruik te nemen ondanks dat de adviesprocedure bij de centrale cliëntenraad nog niet was afgerond. De centrale cliëntenraad heeft daarom de nietigheid ingeroepen van dit besluit. De LCvV oordeelt dat het besluit onder het verzwaard adviesrecht van de centrale cliëntenraad valt. In de bijzondere omstandigheden van dit geval vindt de LCvV echter dat de centrale cliëntenraad in strijd handelt met de redelijkheid en billijkheid door hier een beroep op te doen. De LCvV hecht hierbij met name belang aan het feit dat de centrale cliëntenraad intensief bij de besluitvorming is betrokken en geen inhoudelijke bezwaren tegen de model zorg- en dienstverleningsovereenkomst naar voren heeft gebracht.
Het derde besluit betreft het in gebruik nemen van een formulier waarop wordt vastgelegd welke doelen de zorgaanbieder en de cliënt zich stellen bij de behandeling. De LCvV oordeelt dat dit besluit niet onder het verzwaard adviesrecht van de centrale cliëntenraad valt en dat de raad daarom ten onrechte een beroep op de nietigheid heeft gedaan.
| Aanmaakdatum: | 11-09-2007 |
Gerelateerde documenten
Een zorgaanbieder die een revalidatiecentrum voor mensen met een visuele beperking in stand houdt, heeft besloten te stoppen met de verkoop van alcoholhoudende dranken in de bar/het restaurant aldaar. Aanvankelijk was het plan om meeromvattend beleid te introduceren waarmee de gehele locatie als ‘alcoholvrij’ zou gaan gelden. Gaandeweg is ..
Een zorgaanbieder wil niet langer toestaan dat in bepaalde ruimtes van een forensisch psychiatrische kliniek wordt gerookt. De cliëntenraad is het hier niet mee eens en vindt dit een verarming van het leefklimaat voor vele cliënten.
De LCvV oordeelt dat het voorzien in een rookruimte in dergelijke voorziening wel mogelijk ..
De zorgaanbieder heeft een verhuiskostenregeling vastgesteld die van toepassing is op bewoners van een appartementencomplex die willen verhuizen naar een nieuw woonzorgcentrum. Het betreft bewoners die voorheen in het verzorgingshuis woonden waarvoor het nieuwe woonzorgcentrum in de plaats is gekomen. Het sociaal plan is op hen niet van toepassing ..
Wanneer de invoering van een eigen bijdrage voor een bepaalde activiteit het gevolg is van een grootschaliger beleidswijziging die alle locaties van de zorgaanbieder regardeert, en waarover conform de instellingsregeling de adviesprocedure op centraal niveau is gevolgd, kan een lokale cliëntenraad geen beroep op nietigheid van een onderdeel van ..